Nurusiyah
Bir vardım
Bir yoktum
Ben doğdum
Selimi salisin köşkünde
sebepsiz hüzün hocamdı
Loş odalar mektebinde
harem ağaları lalaydı
kara sevdama
uyudum
büyüdüm
ve Nurusiyaha ağladım
Nurusiyaha ağladığım zaman
annem suzüdilara idi
ve babam bir tambur
annem sustu
babam kustu
ama ben niçin hala Nurusiyaha ağlarım
Nurusiyaaah
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder